Ήξεις αφήξεις, μαζί μας στο σινεμά ουκ πλήξεις!

Χθες πήγαμε με τη Δήμητρα να δουμε το «Έρωτας αλά Ελληνικά» με τη Νία Βαρντάλος και το Γεωργούλη. Μας είχε πιάσει η γνωστή σαχλαμάρα, όμως σε κάποια σκηνή στο Μαντείο των Δελφών εγώ άρχισα να σκέφτομαι πολύ σοβαρά…

- Ρε Δήμητρα, γιατί λένε ότι το «Ήξεις αφήξεις» της Πυθίας είναι διφορούμενο?
- Μα γιατί έχει δύο έννοιες ανάλογα που θα βάλεις το κόμμα στην πρόταση.
- Εγώ πάλι σου λέω ότι με μια τελεία το κάνω τριφορούμενο. «Ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω. ΘΝΗΞΕΙΣ»!

Γιατί δηλαδή, δεν μπορεί να τα κακαρώσει ο άλλος πριν καν πάει στον πόλεμο? Πως την είδε το μαντείο και δεν λαμβάνει υπόψη του τους θανάτους από φυσικά αίτια?

Ο πίνακας με τα ωραία ντουμάνια είναι του Γιαννάκη του Collier.