Christmust tree

Το απόλυτο χριστουγεννιάτικο αξεσουάρ για το αυτοκίνητό σας, φτιαγμένο από τα χεράκια μου!

Το μέγα ερώτημα...

Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην είδε αυτή την φωτογραφία τις τελευταίες μέρες. Όλοι ενημερωθήκαμε για τα χρόνια που ο Γιωργάκης Παπανδρέου και ο Αντωνάκης Σαμαράς ήταν συμφοιτητές και έπαιζαν στο ίδιο συγκρότημα, ο πρώτος κιθάρα και ο δεύτερος ντραμς. Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν στο οποίο θα έχουμε να απαντήσουμε στις επόμενες εκλογές είναι ένα:

Κιθαρίστας ή ντράμερ;

Προσωπικά θα έχω μεγάλο πρόβλημα στην επιλογή διότι είμαι μεγάλη φαν των Beatles και δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν!

Το καλύτερο διαφημιστικό αντικείμενο ever!

Το "αλυσσίδα" προφανώς γράφεται έτσι επειδή το ξενοδοχείο βλέπει θάλασσα. Την υπόθεση αυτή μας ενισχύει και ο κυματισμός στο λογότυπο lol

Ήξεις αφήξεις, μαζί μας στο σινεμά ουκ πλήξεις!

Χθες πήγαμε με τη Δήμητρα να δουμε το «Έρωτας αλά Ελληνικά» με τη Νία Βαρντάλος και το Γεωργούλη. Μας είχε πιάσει η γνωστή σαχλαμάρα, όμως σε κάποια σκηνή στο Μαντείο των Δελφών εγώ άρχισα να σκέφτομαι πολύ σοβαρά…

- Ρε Δήμητρα, γιατί λένε ότι το «Ήξεις αφήξεις» της Πυθίας είναι διφορούμενο?
- Μα γιατί έχει δύο έννοιες ανάλογα που θα βάλεις το κόμμα στην πρόταση.
- Εγώ πάλι σου λέω ότι με μια τελεία το κάνω τριφορούμενο. «Ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω. ΘΝΗΞΕΙΣ»!

Γιατί δηλαδή, δεν μπορεί να τα κακαρώσει ο άλλος πριν καν πάει στον πόλεμο? Πως την είδε το μαντείο και δεν λαμβάνει υπόψη του τους θανάτους από φυσικά αίτια?

Ο πίνακας με τα ωραία ντουμάνια είναι του Γιαννάκη του Collier.

Η καλύτερη διαφήμιση ever!!!

Βίοι Αβίων!

Μετά τον Αη Ποντ, σειρά έχουν κι άλλοι άγιοι, οι οποίοι δεν έζησαν ποτέ γι' αυτό μαλλον με έκαναν να πεθάνω στο γέλιο!

(Άμα είσαι γκαβός πάτα τις εικόνες να μεγαλώσουν...)

Εμένα πάντως ο αγαπημένος μου άγιος είναι ο
"Αη της αγάπης μαχαιριά"
ο οποίος προστατεύει όλες όσες είμαστε καψούρες με κρητικούς!

Χρόνια πολλά Πνεύμα!!!

Πραγματικός διάλογος ο οποίος έλαβε χώρα προ ολίγων λεπτών, μεταξύ εμού και αγαπημένης μου αλλοδαπής φίλης, η οποία ζει στην Ελλάδα πάνω από 15 χρόνια αλλά με τη γλώσσα δε λέει να τα πάει καλά:

Φίλη: Την άλλη Δευτέρα είναι του Αγίου Πνεύματος…

Ε-leni: (έκπληκτη επειδή συνειδητοποιώ ότι πρόκειται για τριήμερο) Αλήθεια???

Φίλη: Ναι γιατί, έχεις κανένα Πνεύμα? (όπως λέμε του αγίου Κων/νου, «έχεις κανέναν Κώστα?»)

E-leni: ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ (μας άκουσε το τετράγωνο!)

Ναι μωρή τρελή, έχω ένα πνεύμα, αυτό που πουλάω τόσο καιρό, να το χαίρομαι, κερνάω και τα συναφή!!!

Οι φίλοι μου δεν είναι στα καλά τους!!!

Έλα τώρα, μη γκρινιάζεις! Νέο παιδί είσαι, με λίγη προσπάθεια θα καταφέρεις να το διαβάσεις!!!

Αη Ποντ...

Μεγάλη η χάρη του!
Έτσι μου 'ρχεται του ανάψω μια λαμπάδα 120 GB!


(PS Από τα γελοιότερα mails που έχω λάβει, i love it!)

Ωχ....

Το ξέχασα!

Έχουν κυρώσεις οι ακυρώσεις...

Συζήτηση που έλαβε χώρα σε χρόνο κάπως μακρινό, σε αγαπημένο rock bar σε κατάσταση ημι-μέθης:


E-leni: Ωραίο κομμάτι…
Δήμητρα: Rory Gallagher, φοβερός! Κρίμα που χάθηκε νωρίς…
E-leni: Ναρκωτικά;
Δήμητρα: Όχι, κύρωση του ήπατος. Είχε πρόβλημα με το ποτό με αποτέλεσμα να καταστρέψει το συκώτι του. Παρόλο που βρέθηκε μόσχευμα, ο οργανισμός του δεν το δέχτηκε και πέθανε…
E-leni: Ε, τότε δεν έφταιγε η κύρωση του ήπατος! Από ακύρωση του ήπατος πήγε ο άνθρωπος!


Την είπα τη μαλακία μου και ένιωσα μια μικρή ζαλάδα. Μάλλον ο Rory από τον άλλο κόσμο μου έχωσε μία με την κιθάρα στο κεφάλι. Τότε θυμήθηκα τη Δήμητρα που τραγουδούσε «Αϊ της αγάπης κιθαριά», όταν σε ένα live της έδωσε μια κατά λάθος ο συν-τραγουδιστής της με την κιθάρα. Αλλά αυτή είναι μια άλλη γελοία ιστορία…

Deja vu

"Κινηματογραφική απόδραση του Βασίλη Παλαιοκώστα από τις φυλακές Κορυδαλλού, με ελικόπτερο!"

Προτείνω στο ελληνικό κράτος τη σύσταση ομάδας Άμεσης Απόδρασης με τον Παλαιοκώστα αρχηγό! Μπας και μας βοηθήσει να βγούμε από την κρίση και το αδιέξοδο βρε αδερφέ! Ο άνθρωπος είναι γάτος, ας τον χρησιμοποιήσουμε κάπου! Χαμένα πάνε όλα τα μεγάλα μυαλά στην Ψωροκώσταινα!

Ρε Βασίλη, τώρα που είσαι έξω, δεν κλέβεις καμιά έκταση και από το Βατοπέδι να φτιάξουμε μια Παλαιοκώσταινα να γουστάρουμε?

Κτήνη...

Pledge to go fur-free at PETA.org.

Υπογράψτε για να σταματήσει αυτή η κτηνωδία, μπείτε στο site της PETA και διαδώστε το με όποιον τρόπο μπορείτε.

Το παπούτσι των ονείρων μου

Μια από τις ελάχιστες φορές που οι ειδήσεις μου έδωσαν μεγάλη χαρά, ήταν όταν πληροφορήθηκα ότι ο Ιρακινός δημοσιογράφος Μουνταζέρ αλ Ζαΐντι πέταξε το παπούτσι του στον Θάμνο (Bush). Ακόμα μεγαλύτερη χαρά πήρα όταν διαβάζοντας το Big Fish* της περασμένης Κυριακής, έμαθα ότι η πράξη αυτή όχι μόνο δεν ξεχάστηκε, αλλά έγινε αφορμή να δημιουργηθεί ένα έργο τέχνης το οποίο θα μας τη θυμίζει για πολύ καιρό! Ο γλύπτης Λαΐτ αλ Αμίρι φιλοτέχνησε ένα γλυπτό ύψους δύο μέτρων και βάρους δύο τόνων, με τη μορφή παπουτσιού το οποίο τοποθετήθηκε στην ιρακινή πόλη Τικρίτ (γενέτειρα Σαντάμ Χουσεΐν), στο Ίδρυμα για τα Παιδιά, μία ιρακινή οργάνωση που βοηθάει τα παιδιά που έχασαν τους γονείς τους κατά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003. Ο καλλιτέχνης τιτλοφόρησε το έργο του «Άγαλμα δόξας και γενναιοδωρίας» και η τιμητική επιγραφή που φέρει στο μπροστινό του μέρος γράφει πως το έργο αφιερώνεται στον «ήρωα δημοσιογράφο που μίλησε για όλους τους Ιρακινούς».

Στις 19 Φεβρουαρίου θα ξεκινήσει η δίκη του Μουνταζέρ. Ελπίζω να τιμήσει το όνομά της και να είναι δίκαιη. Θα είναι κρίμα να θεωρηθεί επίθεση αυτή η συμβολική πράξη, από τη στιγμή μάλιστα που κανείς δεν έπαθε κακό, ούτε βέβαια θα μπορούσε να πάθει, από ένα παπούτσι! Μακάρι να αυξηθούν και να πληθύνουν οι «Μουνταζέρ» και στη δική μας χώρα, μπας και γλιτώσουμε από τους δημιοσιογράφους (εκείνους που «εκτελούν»...το καθήκον τους ντεεε!) που τρώμε καθημερινά στη μάπα. Αλλά πάνω απ’ όλα, ελπίζω κάποτε να μπορέσουμε όλοι να σταματήσουμε να κοιτάμε τη βολή μας και να αρχίσουμε τις... βολές με παπούτσια. Ως τότε ας κάνουμε λίγη προπόνηση εδώ :)

*Ένθετο της εφημερίδας «το Θέμα», τεύχος 168, 08/02/09, κείμενο Φένια Γιαννουλάδη (η φώτο του αγάλματος συνόδευε το άρθρο).

Μπλόκα live

Μόλις παρακολούθησα στην τηλεόραση τον Δ. Καμπουράκη να παίρνει συνεντεύξεις από αγρότες που έχουν κάνει μπλόκο κάπου στη Βοιωτία. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, έπαιρναν ο ένας μετά τον άλλο το λόγο και με ήρεμο ύφος και πολύ όμορφα απλά ελληνικά εξηγούσαν για ποιο λόγο έχουν κατέβει στους δρόμους. Κανένας δεν διέκοψε κανέναν, ο καθένας περίμενε τη σειρά του για να μιλήσει με απόλυτο σεβασμό προς τους υπόλοιπους. Και υποτίθεται ότι αυτοί οι άνθρωποι αφενός δεν είναι μορφωμένοι, αφετέρου είναι εξαγριωμένοι! Ελπίζω οι ζουλού που παρελαύνουν κάθε βράδυ από τα παράθυρα και μας μοστράρουν την ευγλωττία και τη μόρφωσή τους ουρλιάζοντας, να πήραν ένα ωραίο μάθημα από τους πραγματικά πολιτισμένους.
Ένας από αυτούς είπε: «Ξέρουν ποια είναι τα προβλήματα και δεν κάνουν τίποτα. Γιατί να πρέπει για να δικαιωθώ εγώ, να κλείσω το δρόμο και να την πληρώσουν οι πολίτες; Γιατί για να γίνει κάτι για την παιδεία πρέπει να καταστραφούν περιουσίες και να την πληρώσουν πάλι πολίτες; Αυτός είναι ο πολιτισμός μας;». Έλα ντε φίλε μου…

Υ.Γ. Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων μια λεζάντα της εκπομπής έγραφε: «Για να πιώ έναν καφέ πρέπει να πουλήσω 50 κιλά στάρι». Κι όμως, τόσος ιδρώτας για ένα καφέ! Σας πειράζουν ακόμα τα μπλόκα;

Άδειος Βασίλης

Ο άγιος Βασίλης δεν μας έφερε τίποτα. Ας μην παραπονιόμαστε όμως, υπάρχουν και χειρότερα. Θα μπορούσε πχ να μας πάρει κάτι αντί να μας φέρει. Να μας πάρει τα όνειρα, την ελπίδα, ένα πόδι, ένα χέρι, τη ζωή, την οικογένεια… Αυτό δεν κάνει στη Γάζα; Ε, ναι λοιπόν, ο άγιος Βασίλης υπάρχει. Και είναι πολύ κακός. Αλλά μη σας νοιάζει εσάς, πάει ο παλιός ο χρόνος, τι χαρά, ρίξτε βεγγαλικά! Καλή χρονιά(;).


Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace...